Feature

ဒါဖတ်ပြီးမှ တခြားမြို့ကို ရှောင်ဖို့ စဉ်းစားကြပါ (မန္တလေး၊ ပြင်ဦးလွင်တို့ အရေးကြီးပါတယ်) ကိုယ်နေတဲ့ မြို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပွဲဖြစ်ဖို့ အရိပ်အငွေ့တွေ ပြနေပြီဆိုရင် အရေးကြီးစာရွက်စာတမ်းတွေ တန်ဘိုးရှိ လက်ဝတ်လက်စားတွေနဲ့ ငွေသားတွေကို တပါတည်းယူသွားဖို့ စီစဉ်ထားပါ ကိုယ်တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ မိုးကုတ်၊မိုးမိတ် အတွေ့အကြုံအရ အိမ်မှာချန်ထားခဲ့တဲ့သူမှန်သမျှ ဘာတစ်ခုမှပြန်မရခဲ့ကြပါဘူး (အနည်းငယ်သောသူများမှအပ) မီး-ခံသေတ္တာ တို့ ကျင်းတူးပြီးမြုပ်တာတို့ကို သကောင့်သားတွေကနည်းသေးတယ်လို့ မှတ်ချက်ပေးသွားကြပါလိမ့်မယ်(ရွှေရှာစက်နဲ့လာကြတာပါ) အထုတ်ကြီးမယ်ဆိုရင်တော့ ရန်ကုန် မန္တလေး ကစိတ်ချယုံကြည်ရသူတွေရှိခဲ့ရင် ကြိုတင် ပို့ထားပါ ကိုယ်ထွက်မယ့်လမ်းကို ကြိုတင်ကြည့်ပါ သားသမီးကို လမ်းကြုံနဲ့ထည့်ပေးလိုက်တာမျိုးကိုရှောင်ကျဉ်ပါ (အဲ့လိုလူတွေပဲ ပြန်မတွေ့ရမချင်းမျက်ရည်နဲ့မျက်ခွက် မပြတ်တမ်း ငိုကြရလို့ပါ) ခဏခေတ္တရှောင်ဖို့နေရာရွေးထားရင်လည်း အဲ့ဒီနေရာမှာရိက္ခာ အခြောက်အခြမ်း လုံလောက်ရဲ့လားအရင်လေ့လာပါ တခြားမြို့တစ်မြို့ကိုဆက်သွားလို့ရမယ့်လမ်းကိုရွေးပါ (လမ်းပိတ်နေရာတွေက ရက်ကြာရင် စားစရာပြတ်တတ်ပါတယ်) မိုးကုတ်ကနေ မန္တလေးရောက်ဖို့ ကားခတယောက်ကို ၅သိန်းလောက်ပေးခဲ့ရတယ် […]

“မန္တလေးဟာ ဂရိဒဏ္ဍာရီထဲမှာပါတဲ့ ဖီးနစ်ငှက်နဲ့တူတယ်။ ဖီးနစ်ငှက်ဟာ ပြာပုံထဲက ပြန်လည်လန်းဆန်းနုပျိုလာသလို၊ မန္တလးဟာလည်း ပြာပုံထဲက ရုန်းထပြီး နုပျိုလန်းဆန်းလာတာချည်းပဲ” အထက်ပါ စကားသည် တောင်သမန်ရွှေအင်းက လေညှင်းဆော်တော့ စာအုပ်တွင် စာရေးဆရာကြီး မြသန်းတင့်၏ မှတ်ချက်ဖြစ်သည်။ မန္တလေးဟု ဆိုလိုက်လျှင် မြန်မာတို့၏ နောက်ဆုံးမင်းနေပြည်တော်အဖြစ် မြို့ရိုး၊ ကျုံး၊ နန်းတော် ၊ ရွှေပဟိုရ်စည်သံတို့ဖြင့် ဂန္ထဝင်ဆန်သော ပုံရိပ်များက မန္တလေး၏ အမှတ်သင်္ကေတအဖြစ် စိတ်ထဲစွဲသည်။ ယင်းကား မန္တလေး၏ အပြင်ပိုင်း သင်္ကေတဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ကိုလိုနီနယ်ချဲ့စနစ်ကို ရဲရဲရင့်ရင့် ရင်ဆိုင် ခုခံမှုများ၊ စစ်ကြီးများအကြား ရှင်သန်ထူထောင်မှုများ၊ ဘေးအန္တရာယ်များအကြား ရုန်းထမှုများ၊ စစ်အာဏာရှင်စနစ်တိုက်ပွဲ အဆက်ဆက်တွင် ပေးဆပ်ခဲ့သည့် မန္တလေးလူထု၏ သွေးသတ္တိစသည်တို့သာလျှင် မန္တလေး၏ နက်နဲသော အတွင်းကျကျ သင်္ကေတ (ဝါ) အဇ္ဇျတ္တ

ဟိုစဥ်တစ်ခါ အဖြစ်အပျက်လေး သတိရမိတယ်ဗျ။ လက်ဘက်ခြောက်ကြီး မာလကီးယား ၊တစ်ခြမ်းတေသွား၊ ICU တို့ ပြောနေကြချိန် ကျွန်တော်တို့ကလည်း အတွ-င်းသတင်း ဖြ-စ်စ-ဉ်တွေအရ မဟုတ်ကြောင်းသိနေရချိန်မှာ တော်တော်များများကလည်း ရေချိန်တွေ လွန်လာပြီ။နောက်ဆုံး ကျွန်တော် တစ်ပွေပဲကျန်တော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ သတ-င်းဌာနနဲ့ မိတ်ဆွေတွေ ကိုတော့ ပြောပြတာပေါ့ဗျာ။ “ဒီနေ့ထိတော့ မတေသေးဘူးဗျာ .. နက်ဖြန်ကစလို့ လာမေးတဲ့ သူမှန်သမျှ စိုး၀င်းကို ပေးတေလိုက်တော့မယ်” ပြောကာရှိသေး။နောက်ရက်ကျတော့ လက်ဘက်ခြောက် ပေါ်လာတယ်။ကျွန်တော် ပေးမတေလိုက်ရ တော့ဘူးဗျာ။အခု လား-ရှိုးကတော့ အဲလို မဟုတ်ပါဘူး။လား-ရှိုး ရ-မ-ခကို ကိုးက-န့်တွေ အပြု-တ်တို-က်မှာပါ။လကုန်ပြီးရင် အလုံးစုံ ရလောက်ပါပြီ။တစ်ကယ်တမ်းသာ ရမခကျရင် ရှ-မ်းမြော-က်တစ်ခုလုံး ခေါင်ထိအကု-န်စားစန-စ်ပါ။ဒါပေမယ့် စ-က-စ က အရ-မ်းည-စ်ပ-တ်တယ်။တို-င်းမှူး မာမီလေး စိုးလှို-င်ကို မူဆ-ယ်ပို့ထားလေတော့ တို-င်းစ-စ်ဌာနချု-ပ်

(၁) ရုတ်တရက် ဝင်လာပြီးပွဲကတယ်၊ ရှေ့တိုးပြီးလို့ ရတဲ့နေရာမှာ အထိုင်ချတယ်၊ ပြီးတော့ ခဏနားမယ်လို့ ခပ်တည်တည်ကြေညာတယ်၊ လာထိရင် ပြန်ထိမယ်လို့လည်း ပြောလိုက်သေးတယ်။ ကျန်း ဘယ်လောက် မခန့်လိုက်သလဲ၊ ရှိသေးတယ် ဒါကို ခေါင်းစဥ်တပ်တော့ ရှီကျင့်ဖင် လာပြောလို့ အားနာနာနဲ့ ခဏနားတာတဲ့၊ ခဏနားတာတောင် ရှိတာတွေနဲ့ အဲဘက် လှည့်ချိန်ထားတုန်း တဲ့။ တွေ့လား အာ့လို ခဏ နားတယ်ပြောတော့ အရင် ဟိုင်ဂင် တုန်းက နေရာထိ နောက်ပြန်ဆုတ်ပေး လိုက်ရလို့လား။ နေရာအစုံမှာ ရှေ့တိုး လာတာချည်းပဲ မဟုတ်လား။ ဒါတောင် ဒီတခေါက်နားရင် လေကာတွေ အသေအချာလုပ်မယ်လို့ ထုတ်ကြေညာ ပြလိုက်သေးတာ။ တွေ့လား မြနန္ဒာအေးအောင် အကွက်ရွှေ့ပုံက ဒီတခါ ရှီကျင့်ဖင် ခေါင်းပေါ်ပါ တက်ထိုင်ပစ်လိုက် တာနော်။